Χωρίς μεγάλη μας έκπληξη διαβάσαμε σε πρόσφατο δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας «Αμαρυσία» ( http://www.amarysia.gr/marousi/politiki/69091 ), ότι η κατάληψη της έπαυλης Κουβέλου, έγινε το κύριο θέμα σύσκεψης του δημάρχου με τις αστυνομικές αρχές της περιοχής, « … όπου σε κοινή γραμμή εξετάστηκαν μια σειρά από ενέργειες και πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν σε συνέχεια των κινήσεων που έχουν ήδη γίνει προκειμένου να δοθεί λύση στο πρόβλημα».
Αμέσως αναρωτηθήκαμε:
Τι εννοεί ο εντεταλμένος δημοσιογράφος με τη λέξη “πρόβλημα”;
Με ποιό τρόπο είναι “πρόβλημα” η κατάληψη ενός εγκαταλελειμένου από τους ιδιοκτήτες του, κτιρίου;
Είναι πρόβλημα οι εκδηλώσεις που γίνονται εκεί, -κατά κανόνα το καλοκαίρι;
Eίναι πρόβλημα η συγκέντρωση τροφής, φαρμάκων και ρούχων για τους πρόσφυγες;
Είναι πρόβλημα κινηματογραφικές βραδιές;
Είναι πρόβλημα η καλλιέργεια του κήπου και η διανομή των κηπευτικών;
Είναι πρόβλημα τα ρεμπέτικα γλέντια και οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης:
Ή μήπως είναι πρόβλημα, το μοίρασμα προκηρύξεων, οι αφισοκολλήσεις, τα συνθήματα στους τοίχους, οι προπαγανδιστικές πορείες ενάντια στο φασισμό;
Αναρωτηθήκαμε επίσης,
για ποιούς είναι πρόβλημα η κατάληψη Κουβέλου;
Μήπως για την γειτονιά;
Η κατάληψη λειτουργεί από την άνοιξη του 2010. Όταν έγινε, όλη η γειτονιά χειροκρότησε κι επευφήμισε το εγχείρημα. Το σπίτι είχε μετατραπεί από εστία μόλυνσης, σε χώρο καθαρό και προσβάσιμο, έτοιμο να φιλοξενήσει δραστηριότητες.
Κατά τη σχεδόν εξαετή ιστορία της, έχει οργανώσει και φιλοξενήσει πάμπολλες δραστηριότητες, που ουδέποτε ενόχλησαν τη γειτονιά. Αντίθετα η γειτονιά στάθηκε αλληλέγγγυα, και συμμετείχε σε αρκετές από αυτές.
Για την ασφάλεια των δημοτών;
Γιατί είναι πρόβλημα, η συγκεκριμένη κατάληψη, στο βαθμό που, κατά την σχεδόν εξαετή ιστορία της, δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα με τους περίοικους και γείτονες;
Μήπως είναι πρόβλημα για τη κοινωνία η αναρχική πολιτική ταυτότητα των καταληψιών;
Η αναρχική πολιτική θεωρία, πρεσβεύει τη ταυτόχρονη ύπαρξη κοινωνικής ισότητας, κοινοκτημοσύνης, κι ελευθερίας των ανθρώπων. Μιλά γιά την αυτοοργάνωση της κοινωνίας χωρίς αρχηγούς, και ιεραρχία, χωρίς εκμεταλλευτές κι εκμεταλλευόμενους, χωρίς κυρίαρχους και κυριαρχούμενους. 
Πρεσβεύει την αυτονομία του ατόμου μεσα από τον αλληλοσεβασμό και την αλληλεγγύη. Ποιά κοινωνία θα μπορούσε να θεωρήσει πρόβλημα αυτό το αξιακό σύστημα; Ή μάλλον, για να το θέσουμε πιό εύστοχα, ποιοί θεωρούν πρόβλημα αυτό το αξιακό σύστημα; Σίγουρα όχι η κοινωνία, και ιδιαίτερα οι εκμεταλλευόμενοι, οι κυριαρχούμενοι, οι ελεγχόμενοι, οι «από τα κάτω».
Μήπως είναι πρόβλημα η πολιτική δραστηριοποίηση των καταληψιών;
Mα εαν είναι έτσι, γιατί δεν είναι πρόβλημα τα πολιτικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, του Πασόκ, του Σύριζα, του ΚΚΕ, ή ακόμα και της Χρυσής Αυγής; Ή μήπως για το δήμαρχο και τους «συν αυτώ», δεν είναι πρόβλημα η φιλοξενεία των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Μαρούσι;
Η πραγματικότητα
• Το Σεπτέμβριο του 2011, η κατάληψη έγινε στόχος εμπρηστικής επίθεσης από τη φασιστική παρακρατική οργάνωση ΑΜΕ, που ανέλαβε την ευθύνη, με αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή του κτιρίου. Οι καταληψίες με τα λίγα μέσα που διέθεταν, έφτιαξαν το κτίριο ώστε να γίνει στοιχειωδώς λειτουργικό.
• Η κατάληψη Κουβέλου, και οι συλλογικότητες που φιλοξενούνται, στάθηκαν άμεσα κι έμπρακτα αντίθετοι στην εγκατάσταση των γραφείων των νεοναζί της Χ.Α., από τη πρώτη κιόλας ημέρα. Όπως άλλωστε θα έκανε κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, στους επίδοξους αρνητές της ελευθερίας του. Με στοχευμένες ενέργειες, με πορείες, με προπαγανδιστικές εκδηλώσεις, έκαναν στους νεοφερμένους φασίστες το «βίο αβίωτο», με αποτέλεσμα να μη μπορούν να ριζώσουν στη περιοχή. 
• Η δημοτική αρχή, αντί να εκδηλώσει έστω και λεκτικά τη δυσαρέσκειά της για την εγκατάσταση των γραφείων της Χ.Α. στη περιοχή, έσπευσε να μιλήσει για βία των δύο άκρων, και να κάνει αναφορά σε δημοτικό συμβούλιο, για τα «αθώα θύματα της τρομοκρατίας», δηλαδή των μπράβων της νύχτας και μέλη των ταγμάτων εφόδου των νεοναζί Φουντούλη -Καπελώνη, επιδεικνύοντας έτσι, ότι η κατάληψη Κουβέλου και οι συστεγαζόμενες συλλογικότητες, είναι στοχευμένες από τη δημοτική αρχή.
• Τον Αύγουστο του 2014, στα 9μηνα του θανάτου των νεοναζί, μοτοπορεία των 100 περίπου χρυσαυγιτών, εισέβαλαν στο Μαρούσι, κι επιτέθηκαν στη κατάληψη, μετατρέποντας το δρόμο, σε πεδίο μάχης. Οι καταληψίες κι αλληλέγγυοι –περίπου 30- αντιστάθηκαν σθεναρά, και κράτησαν τη κατάληψη. Η δημοτική αρχή πάλι μίλησε μεροληπτικά για βία των δύο άκρων, αποδίδοντας έτσι ισόποσες ευθύνες για την επίθεση των νεοναζί.
• Τέλος, το περασμένο Νοέμβριο, πολύ νωρίς το πρωί, βόμβα εξερράγη στην είσοδο της κατάληψης, ευτυχώς χωρίς θύματα, αλλά με σημαντικές ζημιές σε τζαμαρίες των γειτονικών σπιτιών, και φυσικά με πρόκληση πραγματικής ανησυχίας στους περιοίκους. Φασίστες, μυστικές υπηρεσίες, παρακρατικές ομάδες, γι άλλη μια φορά στόχευσαν τη κατάληψη. Και πάλι ο δήμαρχος κάνει συσκέψεις για τη κατάληψη σα να είναι πρόβλημα.
Η κατάληψη Κουβέλου, είναι πρόβλημα για τους φασίστες της περιοχής.
Το συμπέρασμα
Όταν λοιπόν οι φασίστες, καίνε το κτίριο, επιτίθενται μαζικά, ή βάζουν βόμβα, και η δημοτική αρχή, αντί να δείξει τουλάχιστον ουδετερότητα, σε στοχεύει σαν «πρόβλημα», τότε είναι κατανοητό σε όλους, σε ποιανού το κόρφο εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού. Μην εκπλαγείτε για τη μέρα εκείνη που φασιστικές παραστρατιωτικές ομάδες θα παρελαύνουν στους δρόμους της πόλης μας. Τότε θα ξέρουμε σίγουρα ποιός τους άνοιξε τη πόρτα…
Που οφείλεται όλη αυτή η μεροληπτική στάση της δημοτικής αρχής; Ποιές σκοτεινές σκοπιμότητες εξυπηρετούν; Υπόγειες ακροδεξιές διασυνδέσεις μήπως;
Ένα είναι σίγουρο: η τακτική αυτή, καταστέλλει τους καταληψίες, και νομιμοποιεί την εδραίωση των φασιστών στο Μαρούσι.
Σε περίπτωση λοιπόν που η δημοτική αρχή, προεξάρχοντος του Πατούλη, προχωρήσει σε ενέργειες καταστολής της κατάληψης, θεωρούμε βέβαιο ότι παίζει το παιχνίδι των χρυσαυγιτών στη περιοχή, και τάσσεται αυτόματα εναντίον μας, και της τοπικής κοινωνίας γενικότερα. Υπάρχει χρόνος να το σκεφτεί και να υπαναχωρήσει. Σε περίπτωση που δεν, θα μας βρεί μπροστά του, και θα πρέπει να γνωρίζει ότι αυτή θα είναι η αρχή του τέλους του.
Γενάρης 2016
